Dinsdag 11 juni was het dan zover dat we met een aantal collega’s (Hans, Jan, Marco, Marinus, Marcel, Joost en Marieke) mochten gaan zeilen op “The Next”. Na een aantal uren gewerkt te hebben vertrokken we richting Almere. Het beloofde sowieso een geweldige dag te worden met een zonnetje en een perfecte wind om te zeilen.
Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door schipper Wessel de Fouw. Wessel heeft met deze boot en zijn toenmalige team succesvol meegedaan met “Whitbread Round the World Race”, de voorloper van de Volvo Ocean Race.Na het ontvangen van een korte uitleg en een mooie polo zagen we al snel als een professioneel zeilteam eruit. Voor de gemoedsrust van de schipper werden ook de zwemvesten aangetrokken. Dit gaf ook meteen een veilig gevoel voorde mensen die nog nooit op zo’n zeilboot hadden gezeten, inclusief mezelf.
Voor een behouden vaart kregen we eerst nog een glaasje bubbels. ( deze van het champagnemerk Mumm, de initiator en naamgever van de 36-voets klasse waartoe “The Next” behoort). Het was al snel duidelijk dat we meerdere ervaren mensen aan boord hadden. Hans en Joost hadden al snel hun positie ingenomen om de schipper te ondersteunen. Hans heeft zijn eigen houten zeilboot gebouwd en is dus zeer ervaren. Ondanks dat hij meer van het relaxte, ambachtelijke zeilen op een rustiger tempo houdt was Hans helemaal in zijn element op het water.
Eenmaal de haven uit bleek dat de schipper er zin in had en kwam de spinnaker het ruim uit. Nog wat extra power! De boot reageert perfect op iedere wijziging van koers, windrichting, windsterkte en trim van de zeilen. Een echte “lichtvoetige” wedstrijdboot volgens Joost. We hebben dan ook mogen ervaren dat er flink de vaart in ging. De 9 kn (ongeveer 17 km. per uur) werden aangetikt. En dat de boot, voor het gevoel van Marco, zo’n 80 graden ten opzichte van het wateroppervlak door het Ijsselmeer sneed. En dat dan de kans bestaat dat je van bakboord naar stuurboord kan kukelen als je je voeten niet op een daarvoor bedoelde steun kan plaatsen!
Gelukkig gingen we daarna wat rustiger varen en kwamen er verschillende natjes en droogjes vanuit het ruim naar boven. Inmiddels was de wind weggevallen en al dobberend vielen wij ook stil. Genietend van onze versnaperingen, de omgeving, het water, de rust. De stilte werd doorbroken doordat Wessel had besloten om de motor te starten. We moesten tenslotte toch nog terug naar de haven. Ondertussen konden de zeilen worden binnengehaald en ingepakt voor het aanmeren in Almere.
Nu we weer veilig en wel aan land waren konden we gaan genieten van een heerlijke maaltijd in het Harbour House. Voordat we het wisten was deze fantastische dag alweer voorbij. Leuk om je collega’s in een heel andere setting verder te leren kennen maar ook de zeilervaring voor zowel de “nieuw-zeilers” als de meer “er’varen’en”!
